این رفتار عجیب شاه قاجار به نوشته مورخین ناشی از خلق و خوی خاص او و عقده فروخورده روزگار اسارتش در شیراز بود. گویی رفتار محترمانه و نیکی و خوش رفتاری کریم‌خان با او و خانواده‌اش هم در نرم شدن دلش اثری نداشت.
خون امام سوم شیعیان که بر زمین ریخته شد، جامعه اسلامی که تا پیش از این از حمایت نوه رسول اکرم و سید جوانان اهل بهشت خودداری کرده بود، پشیمان و نادم به فکر جبران گذشته افتاد. نارضایتی در سرزمین های تحت حاکمیت خلافت اموی بالا گرفت و دربار شام درگیر اختلافات داخلی شد. در چنین فضایی مختار ابوعبیده ثقفی با شعار انتقام از قاتلان حادثه کربلا قیام خود را آغاز ...
پس از کشته شدن جعفرخان سر جانشینی او بین امرای زند اختلاف بوجود آمد.بالاخره حاجی ابراهیم کلانتر فارس در نهایت فداکاری سپاهی فراهم آورد و لطف علی خان فرزند جعفرخان را که در آن تاریخ در غرب فارس می زیست به شیراز خواست و در ۱۵ شعبان سال ۱۲۰۳ ه. وی را که ۲۲ سال داشت بر تخت نشاند.
اگرچه تیمورتاش، نصرت‌الدوله فیروز، علی اکبر داور و محمدعلی فروغی نقش مهمی در زمینه‌سازی برای به قدرت رسیدن رضاشاه بر عهده داشته‌اند اما در نهایت با بی رحمی ذاتی رضاشاه سرنوشتی فاجعه‌آلود برای هر یک از این مزدوران رقم خورد.
