اعتقاد به چشم زخم یا دعاها و طلسم‌های بد که منجربه بیماری یا هر نوع گزند به انسان‌ها می‌شود، یکی از باورهای جمعی بسیاری از مردم قاجار بود. این موضوع باعث شده بود تا بسیاری از مردم برای دور ماندن از خطر طلسم‌ها به اذکار و ادعیه‌ها و حتی استفاده از برخی از سنگ‌های خاص روی آورند. فیروزه از جمله این سنگ‌ها است.
