«عبدالکریم ایادی» که فرزند یکی از خانواده‌های سرشناس بهایی در ایران بود، پزشک ارتش بود و نخستین‌بار برای درمان بیماری‌های روحی و روانی علیرضا پهلوی برادر محمدرضا پهلوی پایش به دربار باز شد و بعد شد رفیق پهلوی دوم و این رفاقت تا جایی پیش رفت که نوشته‌اند: «کسی باور نمی‌کرد که او از شاه درخواستی بکند و پذیرفته نشود».

حضور بهائیان در حکومت پهلوی از همان ابتدا گسترده نبود؛ بلکه آن‌ها در برخی ازدوره‌ها و به دلیل نقش مثبت خود در بعضی از تحوولات سیاسی، نفوذ گسترده پیدا کردند. تا جایی که تمام بهائیان توانستند به کاری خاص مشغول شوند