رانت بانکی یکی از مشخصه‌های فساد اقتصادی در دهه 40 و 50 شمسی بود که ریشه آن به افزایش قیمت نفت در این دو دهه بازمی‌گشت. بر این اساس بسیاری از نزدیکان شاه و رژیم بدون محدودیت از وام‌های کلان بانکی بهره‌مند می‌شدند که در بسیاری از موارد نرخ بهره آن بسیار کمتر از تورم بود. این گروه علیرغم نزدیکی به رژیم، به مخالفت با هرگونه سیاست ضدرانتی می‌پرداختند