امام سجاد(ع) در فراز سیزدهم از دعای بیستم صحیفه سجادیه برای این افراد و عیوب و گناهانی مثل غیبت که اکثر مردم به آن مبتلا هستند، پرهیز تجویز نمی‌کنند بلکه دستورات ساده و نسخه‌هایی از داروی فکر و ذکر و درمان‌هایی مناسب ارائه می‌فرمایند.
خداوندا، هر کس که حاجت به یکى از بندگان تو برد یا یکى از بندگانت را سبب روا شدن حاجت خود پندارد، جز حرمان نصیبى حاصل نکند و سزاوار است که تو احسان از او بازگیرى.
اگر هیچ دلیلی برای مکتب اهل‌بیت(ع) وجود نداشته باشد، نهج البلاغه و صحیفه سجادیه به تنهایی بهترین دلیل برای حقانیت شیعه و ارتباط امامان شیعه با عالم بالا هستند.
