دهقانان در دوره قاجار یکی از طبقات مهم اجتماعی ایران را تشکیل می‌دادند. این طبقه علیرغم آنکه از شغل ثابتی برخوردار بودند؛ وضعیت ثابتی نداشتند و متاثر از نوع رفتار حکومت و عوامل آن، زندگی متفاوتی همچون شهرنشینی یا چادر نشینی داشتند.