روابط فرهنگی اسرائیل با حکومت پهلوی، تحت تاثیر اهداف خاصی بود. این اهداف گرچه فرهنگی بودند؛ اما در بطن خود شامل اهداف سیاسی و اقتصادی مختلفی نیز بودند.. هدف نهایی از تمام این فعالیت‌ها، تقویت جایگاه و نگرش مردم ایران نسبت به اسرائیل بود.
دکتر نصر یکی از پیشگامان نحله فکری با گرایشات دینی- فرهنگی در زمان حکومت پهلوی بود. وی موسس سازمان‌ها و نهادهای فرهنگی و فلسفی زیادی نیز بود. با این حال دکتر نصر از جمله افرادی بود که مورد توجه فرح و دستگاه پهلوی نیز قرار گرفت. این موضوع دلایل خاصی داشت
مخالفان حکومت پهلوی، شامل افراد و دسته‌جات مختلف سیاسی بودند. مخالفان از لحاظ شیوه‌های نگرش و روش مبارزات، تفاوت‌های اساسی با یکدیگر داشتند؛ اما همه آن‌ها یک وجه مشترک داشتند و آن عبارت بود از تغییر از انفعال سیاسی به کنش سیاسی فعال
حکومت پهلوی از نظر ایدئولوژیکی، حکومتی التقاطی بود. این ویژگی باعث شده بود تا حکومت پهلوی فاقد چارچوب مشخص فکری باشد. تا جایی که انواع گرایشات فکری در آن دیده می‌شد. گرایشاتی که بسیاری از آن‌ها در نقطه مقابل هم بودند
روحانیت در دهه 1330- 1340 حضور آشکار و مستقیمی در مبارزات سیاسی نداشت. با این حال، دوره مذکور دوره مناسبی برای حوزه و روحانیت جهت تدوین پایه‌های تئوریک مبارزات سیاسی بود. ذر این دوره اقداماتی از سوی جریانات مختلف شکل گرفت و تحت اتفاقاتی چون حضور شهید مطهری در دانشگاه تهران، مبارزات سیاسی گروه‌های مبارز راه خود را پیدا کرد.
