ساواک و حکومت پهلوی، همواره نقش گروه‌های مذهبی را دست کم می‌گرفت. حکومت بر این باور بود که قدرت گروه‌های مذهبی ناچیز است. اما سلسله دستگیری علما و فشار افکار عمومی، خلاف این باور را نشان داد. نمونه‌ای این ادعا را می‌توان در آزادی آیت‌الله دستغیب و برخی از علمای دیگر، تحت فشار افکار عمومی مشاهده کرد.

در این دوره علمای شیعه از جمله شیخ مفید، سید مرتضی، شیخ طوسی و … با پدید آوردن آثار شیعی سعی کردند مردم را امیدوار به ظهور آن حضرت نگه دارند و از سویی اطلاعات و سؤالات فقهی و شرعی مورد نیاز آنها را پاسخ گویند. در این دوره، همچنین عالمان شیعه به حکام نزدیک و حتی وارد کارهای اجرایی شدند.