در اوایل سالهای دهه دوم سلطنت ناصرالدین شاه ( 1282 ه.ق 1866 میلادی)، عکاسی در شکلی رسمی به مصور کردن ماجرای سفرها، شکار و موضوع های دیگری که شاه دستور میداد بکار گرفته می شد. اما از این دوره به بعد تنها سفرنامه ها نیستند که شرح وقایع سفرهای همایونی را با ادبیات مخصوص خود بیان می کنند . . .

در میان انواع لقبها و مناصبی که در دربار قاجار وجود داشت؛ عکاس باشی اولین لقب حاصل از رواج فن عکاسی در دربار سلطنتی قاجار بود و دارنده این لقب دارای برترین مقام فنی در رشته عکاسی محسوب می شد. این لقب برای اولین بار از سوی ناصرالدین شاه . . .

در میان شاهان قاجاریه، ناصرالدین شاه علاقه زیادی به هنر عکاسی داشت و در سفرهای متعدد خود به فرنگستان؛ عکسهای جالبی گرفته است . . .

از عکاس باشیهای دوران قاجاریه ، عکسهای متفاوتی به یادگار مانده است. قسمت اعظم این عکسها شامل مواردی می باشد که شاهان قاجار برای سرگرمی و به تصویر کشیدن لحظات رویایی سلطنت خود دستور گرفتن آنها را صادر می کرده اند. با تشکیل اداره نظمیه و ورود مستشاران سوئدی به ایران، پروژه عکس گرفتن از متهمان و مجرمین نیز در دستور کار ماموارن نظمیه نیز قرار گرفت . ....