لوئیـجی مونتابونه ‌هنرمند عکاس ایتالیایی، از خاندانی بود که همگی به شغل عکاسی اشتغال داشتند. وی‌ مهم‌ترین عـضو این خاندان بود که عکاسی را در شهر تورین ایتالیا جان‌ تازه‌ای بخشید. تاریخ تـولد مونتابونه در دست نیست.وی در سـال 77-1276 قـمری/1860 میلادی،استودیوی عکاسی خود را در تورین گشود.

به گواه تاریخ، یکی از علاقمندیهای اصلی و مهم شاهان قجری به ویژه ناصرالدین شاه قاجار هنر عکاسی می باشد. ناصرالدین شاه سعی کرده بود با استخدام عکاسان خارجی، لحظات رویایی از تاج و تاخت خویش را به تصویر بکشد. تا پیش از انقلاب مشروطه، «دال اصلی» کلیدی و محوری گفتمـان عکاسی ایران «شاه» است . . .

ناصرالدین شاه علاوه بر ترویج عکاسی در میان اشراف و رجال درباری به تمایل بهره مند شدن عموم مردم ایران از این فن و هنر جدید نیز توجه نشان داد، بطوری که . . .

در بین شاهان معاصر ایران، ناصرالدین شاه علاقه زیادی به علم و هنر عکاسی داشت و کاربردهای فایده مند عکاسی را به فراست دریافته بود. علاوه بر این خود نیز بسیار مشتاق فراگیری این فن و بکارگیری آن بود. از همین رو به سفیر خود فرخ خان امین الدوله که در اروپا به سر می برد، دستور داد که یک تن عکاس ماهر استخدام کرده و به ایران بیاورد . . .

در میان فضای سراسر تملق و چاپلوسانه دربار شاه قاجار، عکاسی نیز وسیله ای برای نزدیک شدن و تقرب به شاه شده بود و درباریان و رجال از این فرصت برای ربودن گوی سبقت از حریفان سود می جستند . . .

در میان شاهان قاجاریه، ناصرالدین شاه علاقه زیادی به هنر عکاسی داشت و در سفرهای متعدد خود به فرنگستان؛ عکسهای جالبی گرفته است . . .

از عکاس باشیهای دوران قاجاریه ، عکسهای متفاوتی به یادگار مانده است. قسمت اعظم این عکسها شامل مواردی می باشد که شاهان قاجار برای سرگرمی و به تصویر کشیدن لحظات رویایی سلطنت خود دستور گرفتن آنها را صادر می کرده اند. با تشکیل اداره نظمیه و ورود مستشاران سوئدی به ایران، پروژه عکس گرفتن از متهمان و مجرمین نیز در دستور کار ماموارن نظمیه نیز قرار گرفت . ....

«فوکه تی» افسر ایتالیایی از نخستین کسانی است که نام او به عنوان یکی از پیشگامان عکاسی در ایران به ثبت رسیده است. وی از جمله شش تن معلمانی بوده است که به دستور ناصرالدین شاه قاجار از وین پایتخت اتریش برای تدریس در مدرسه دارالفنون استخدام شده بود و در ماه نوامبر 1851 م/ 1268 ق به ایران آمدند . . .

به گواه تاریخ، یکی از علاقمندیهای اصلی و مهم شاهان قجری به ویژه ناصرالدین شاه قاجار هنر عکاسی می باشد. ناصرالدین شاه سعی کرده بود با استخدام عکاسان خارجی، لحظات رویایی از تاج و تاخت خویش را به تصویر بکشد. تا پیش از انقلاب مشروطه، «دال اصلی» کلیدی و محوری گفتمـان عکاسی ایران «شاه» است . . .

ناصرالدین شاه که همزمان با دهه های نخستین اختراع دوربین عکاسی به سلطنت رسید پس از آنکه «ژول ریشار» اولین عکس را به روش داگروتیپ با دوربینی که ملکه ویکتوریا به رسم هدیه برای شاه فرستاده بود گرفت شاه را سخت مجذوب این اختراع جدید کرد.

در دهه های نخستین اختراع دوربین عکاسی و پیدایش فن عکاسی ناآگاهی عمومی درباره این پدیده جدید یکی از جنجالی‌ترین روش های عکاسی در تاریخ این هنر را رقم زد.

وقتی دوربین‌های نوظهور عکاسی جای پرتره‌های گرانقیمت نقاشی را گرفت، خانواده‌ها ترجیح دادند، آخرین تصویر از عزیزان تازه از دست رفته خود را از این طریق به ثبت برسانند.

یکی از کارهای جالب دیگر ناصرالدین شاه گردآوری مجموعه‌هایی از عکس‌های زمان خود اوست‫.‬ برخی از عکس‌ها٬ عکس‌هایی است که خود او می‌گرفته و برخی دیگر از عکس‌ها از کسانی است که او به گوشه و کنار می‌فرستاده است‫.

در سال‌های نخستین اختراع دوربین عکاسی و پیدایش فنون آن عکاسان از ناآگاهی مردم و جدید بودن این اختراع در کنار ترفندها و فنون مختلف استفاده می‌کردند تا تصاویر شگفت‌انگیز و باورنکردنی خلق کنند و مخاطبان را مجذوب خود کنند

قایم شدن زن قاجاری از دوربین عکاسی

شاه درذیل عکس نوشته که : جمعی قمارباز که بحالت طبیعی دریکی از خانه های خارج شهر نزدیک به دروازه دولاب مشغول قمار هستن و عکس آنها غفلته بدون خبر انداخته شده است

عکاسی جنگ به مردم کمک می‌کند تا عمق یک فاجعه جنگی را که از طرق نوشتار قابل انتقال نیست درک کنند.جنگ‌های داخلی آمریکا نقطه شروعی عکاسی جنگ بودند. در این عکس‌ها چهره خشن و بی‌پرده‌ای از زشتی‌های این جنگ داخلی برای مردم فاش شد.در واقع مردمی که جنگ داخلی را اقدامی شرافتمندانه به حساب می‌آوردند با دیدن تصاویری از واقعیت‌های این جنگ شوکه شدند.