فراماسونری هنوز نیز که دهه ها از آغاز به کار و حضور ایرانیان در آن می گذرد، پدیده ای مرموز و کمی پنهان است. فراماسونهای ایرانی به تدریج رشد و پیشرفت بسیار زیادی در زمینه بدست آوردن قدرت را تجربه کردند و توانستند در ارکان قدرت پهلوی نفوذ کنند. من جمله شریف امامی . . .
حس کنجکاوی ایرانیان درباره فراماسونری، از اوایل قرن نوزدهم مورد توجه عده‌ای از جهانگردان قرار گرفت. جیمز فریزر که در سال‌های 1821 و 1822 و همچنین در سال 1833، مسافرت‌های مکرری به ایران کرده است، می‌نویسد:«کمتر سازمان یا نهاد اروپایی به اندازة فراماسونری حسّ کنجکاوی شرقی‌ها را برانگیخته است. جنبة سرّی و اسرارآمیز آن، موجب برانگیختن تخیّلات آن‌ها می‌شود ...
