به اعتراف نویسندگان و مورخان داخلی و خارجی، هدف اول و آخر تشکیل فرقه دموکرات در میانه سال های 1324 تا سال 1325 در شمال‌غرب ایران و به خصوص آذریابجان توسط استالین، جدا کردن بخش‌های دیگری از ایران و تشکیل جمهوری دیگری تحت رهبری مسکو بود...

توانایی و اتکای نهضت پیشه وری، طبقات زارعین بود. زیرا در نطق و بیان خود این طبقه را تشویق می داشتند که اصول مالکیت بر هم زده می شود و هر کس مالک زمین خواهد بود.

مسئله مهم این بود که ایجاد فرقه دموکرات نه برآمده از خواست مردم که مسئله ای تحمیلی از سوی شوروی بود و این مسئله در حمایت روسها از فرقه مشخص بود...

در طول قرن گذشته، ایرانی ها کمتر درک درستی از رویکرد و سیاست کشورهای غربی در قبال ایران و کشورهای مستعمره شده داشتند. نمونه این رفتار را می توان در یادداشت های وزنامه ایران نو دید. آنها که در ابتدا روسیه را عامل مشکلات ایران می دانستند، کمی دیر فهمیدند که مشکل مواجه ما با غرب است و نه یکی از دو کشور روس و انگلیس . . .

حزب توده اگرچه حزبی بسیار سازماندهی شده و قدرتمند محسوب می شد؛ اما هرگز در راستای خدمت به ایران و ایرانی گامی برنداشت و همیشه به عنوان ابزار بیگانگان اقدام کرد. جالب اینکه با آن همه خودش خدمتی به راحتی روس ها آنها را در آذربایجان کنار گذاشتند و خادمین دیگری را برگزیدند . . .

خلاصه گفتار رادیوی فرقه دمکرات مبنی بر اظهار تنفر از برگزاری روز 4 آبان (تولد محمد رضا پهلوی) و چاپلوسی مقامات دولتی، ابراز انزجار از رژیم سلطنتی سرسپرده انگلستان و امریکا و جنایت رضا خان و پسرش