قحطی بزرگ واقع شده در ایران در فاصله سالهای 1917 تا 1919 میلادی را باید هولوکاست واقعی در تاریخ معاصر ایران و جهان به شمار آورد. قحطی ای که در نتیجه آن حدود نیمی از جمعیت ایران تلف شد. نکته جالب توجه و شرم آور آنکه دولتهای غربی و پیروز جنگ اول جهانی از جمله بریتانیا در مجموعه مذاکرات خود در ورسای با تائید این قحطی به ذکر دلایلی برای توجیه آن پرداخته ...

جنگ جهانی اول، همچون جنگ خانمان سوز دوم جهانی صدمات و هزینه های بسیاری را برای کشور ما به همراه داشت. جدای از بی خانمانی، قحطی را در ایران گسترش داد و بدبختی و فلاکت را برای ایران فراهم کرد. این در حالی بود که دولت ایران در همان ابتدای جنگ اعلام بی طرفی کرده بود . . .

در تاریخ زمان هایی است که روس و انگلیس در کشور نفوذ دارند و آنچه در این میان دارای اهمیت بوده حذف آن دیگری از صحنه جغرافیای ایران بوده است. بدون توجه به اینکه چه بر سر مردم این کشور آمده و می آید. حضور خارجی ها و مصرف و خارج کردن مواد غذایی قحطی های گسترده ای را به ایران تحمیل کرده بود که گاهی خود نظاره گر آن بوده اند . . .