مدارس دخترانه در زمان قاجار و پهلوی به طور کاملا محدود دایر بودند. در این مدارس دروس های مختلفی تدریس می شد که بعضا بیشتر شامل دروس عملی و خانه داری می شد.
پس از انقلاب مشروطیت گفتگوهایی بین نمایندگان صورت گرفت. پاره ای از آنان چون ناظم الاسلام از تأسیس مدارس دخترانه حمایت نمودند و گفتند: « در تربیت بنات و دوشیزگان وطن بکوشیم و به آنها لباس علم و هنر بپوشیم، چه تا دخترها عالم نشوند، پسرها بخوبی تربیت نخواهند شد»
