در دهه‌ی ۱۹۹۰، نام کوین میتنیک در آمریکا مترادف با «هکر» بود؛ همان‌قدر ترسناک برای والدین و دولت، که جست‌وجوگر برای عاشقان کامپیوتر. اما پیش از آن‌که او به یک چهره‌ی افسانه‌ای بدل شود، باید به چند دهه قبل‌تر بازگردیم؛ زمانی که تلفن‌های سیمی با صدا حرف می‌زدند و صدایی به‌ظاهر بی‌خطر، ابزار نفوذ به بزرگ‌ترین شبکه‌ی ارتباطی جهان شد
وضعیت بلاتکلیفی و عدم وحدت‌نظر تنها به مقامات ارشد حکومت پهلوی محدود نبود؛ بلکه بسیاری از مقامات آمریکایی که تحولات ایران را از نزدیک دنبال می‌کردند با اختلاف‌نظرات زیادی مواجه بودند.
با توجه به تشدید بحران سیاسی حکومت پهلوی، آمریکا بتدریج اقدام به خروج شهروندان خود از ایران نمود. این اقدام حکایت از آن داشت که اولاً این کشور به عمق بحران سیاسی پی برده است و ثانیاً آمریکا متوجه تنفر مردم ایران نسبت به خود شده بود.
مقامات و سازمان‌های سیاسی آمریکا با ابلاغ پپام‌ها و دستورات خود به مأموران سیاسی حاضر در ایران، ضمن پیگیری حوادث، به مداخله در تحولات ایران نیز می‌پرداختند. با این حال پیام‌هایی که به آن افراد مخابره می‌شد گاه با تفاوت‌ها و تناقضات زیادی مواجه بود و همین موضوع نشان دهنده دستپاچگی مقامات آمریکائی در اتخاذ یک تصمیم واحد و مشترک بود.
