شاه برای بخش نظامی، اهمیت زیادی قائل بود و از همین رو بودجه کلانی را در بخش خرید تسلیحات و آموزش نیروهای متخصص اختصاص داده بود. اما علیرغم توجهات ویژه به این بخش، انتظارات او هیچگاه تحقق نیافت و این بخش با ضعف‌ها و کاستی‌های اساسی مواجه بود.

شاه همواره بر این باور بود که نقطه تکیه او و عامل بقایش، ارتش و نیروهای مسلح است. از این رو از هر روشی استفاده می‌کرد تا نیروهای مسلح را به خود وابسته نگاه دارد. یکی از این روش‌ها، دادن مقامات سیاسی متعدد به آنان بود.