در دوره قاجار، به مانند امروز نانوائی و محل پخت نان وجود نداشت. بنابراین بسیاری از خانواده‌ها مجبور بودند در خانه نان بپزند. نان پختن با شرایط خاصی همراه بود و در برخی از روزها یا ماه‌ها از جمله ماه رمضان اهمیت بیشتری می‌یافت. بایندر در سفرنامه خود گزارشی از این رسوم قاجاری آورده است.
