در دوره قاجار عمده‌ترین مسیر برای ورود غربی‌ها به ایران از مسیر وین و یا برلین به باکو بود. بعد از آن مسافران با کشتی به ایران منتقل می‌شدند که این مسیر نیز خود با قواعد زمانی و بهداشتی خاصی همراه بود. این قواعد در زمان وقوع بیماری‌های همه‌گیری چون وبا از اهمیت بیشتری برخوردار می‌شدند
