در اواخر حکومت رضاشاه، کشور علاوه بر کمبود نان و گندم، با کمبود دلار نیز مواجه شد. طبق گزارش‌ها یکی از دلایل اصلی این موضوع، سیاست‌های دولت بود. اما سیاست دولت در این زمینه نه به صورت سهوی بلکه کاملا عامدانه و در راستای ثروت‌اندوزی شخص رضاشاه بود

در قضیه جمهوری رضاخان، علیرغم تمام تلاش رضاخان برای همراه کردن مردم با خود، بسیاری از در مخالفت با او بر آمدند. تا جای که برخی از مردم به سوی او حمله کردند و همین موضوع باعث درگیری میان مخالفان و موافقان جمهوری خواهی شد.

علیرغم آنکه برخی از تحلیلگران معتقدند که در 19 اسفند 1299 هیچ کودتایی رخ نداده است؛ اما بسیاری از افراد و تحلیلگران که خود به طور مستقیم شاهد تحولات سیاسی آن دوره بودند، بر وقوع کودتا صحه گذاشته‌اند. عمیدی نوری در خاطرات خود در این رابطه آورده است

رضاخان اولین گام کسب قدرت را با کودتای 3 اسفند 1299 آغاز کرد. این کودتا، کودتایی نظامی بود که طی آن رضاخان با همراهی قزاق‌ها، تهران را تصرف کرد و مقام سرداری سپه را از آن خود کرد. کودتای 1299 به استناد بسیاری از منابع تاریخی، توسط انگلیس طراحی شده بود.

اعلاميه اي درمورد تصرف عدواني املاك و مستغلات شخصي مردم توسط رضاشاه ، ايجاد موقوفه اي توسط محمدرضا پهلوي با عنوان امور خيريه جهت سرپوش گذاشتن به سركوب جنبش آزاديخواهانه مردم در سال 1328 ، عليرغم خنثي سازي نقشه دربار توسط محمد مصدق ، برشماري املاك خاندان پهلوي و درآمد حاصل از آنها در ايالات ساحلي درياي خزر ، كرمانشاه ، خراسان و ساير نقاط ايران ، نقش ...

حمله قوای شوروی و انگلستان به ایران به راحتی انجام شد و اگرچه سلطنت طلبان مدعی بودند که رضاخان ارتشی نوین ساخته اما بدون هیچ مقاومتی ایران تقدیم قوای این دو کشور شد.

تقی زاده در جلسه مورخ هفتم بهمن ماه ۱۳۲۷ مجلس شورای ملی راجع به جریان انعقاد و امضای قرارداد ۱۳۱۲ نفت سخنانی بر زبان راند: «آن شخص(رضاشاه) اقدامات و اعمال خوب زیادی داشت و قطعا وطن دوست و خیر خواه این مملکت بود...کارهای او با بعضی اشتباهات هم توام بود. یک روز دفعتا مصمم شد امتیاز را فسخ کند واضح است که حکم او همیشه بدون تخلف و استثنا در یک ساعت اجرا ...

رضاشاه در دوره حکومت خود مالیات‌های زیادی را وضع کرد. یکی از لایحه‌های جنجالی او در این رابطه، لایحه مالیات بر نمک بود که ظاهرا با هدف برخی از اصلاحات اقتصادی صورت گرفت؛ اما عواقب بسیار بدی داشت و باعث شد بسیاری از افراد و گروه‌های طبقه پایین از آن متضرر شوند.

روزنامه ستاره ایران اولین بار در 29 شهریور سال 1294 منتشر شد. سردبیر این روزنامه میرزا حسین خان صبا بود. این روزنامه از همان ابتدای آغاز کار، مشی انتقادی را در پیش گرفت و نسبت به بسیاری از حوادث سیاسی کشور، واکنش نشان داد.

در دوره رضاشاه وضعیت اقتصادی کشور تا حدودی سامان یافت و نسبت به دوران قاجار که به دلیل اشغال کشور با مشکلات عدیده روبرو شده بود، فاصله گرفت. بعد از این تغییرات، بسیاری از آن به عنوان توسعه اقتصادی یاد کردند؛ اما برخلاف این واقعیت، نمی‌توان بر روی تغییر و تحولات صورت گرفته نام توسعه یا پیشرفت را اطلاق کرد.

رضاشاه درک درستی از سیاست خارجی نداشت. او طی دو دهه حکومت، همواره خطر حمله شوروی را پررنگ کرد. از این رو بخش مهمی از ارتش ایران را در مرزهای شمالی مستقر کرد. این در حالی بود که بسیاری از نقاط مرزی کشور از امنیت کافی برخوردار نبودند

رضاشاه در دوران حکومت خود به روش‌های مختلف تلاش کرد تا تمرکزگرایی قدرت را به طور کامل و گسترده به وجود آورد. او در این راه دست به اقدامات متعددی زد که یکی از آنها اجبار مردم به اسکان در خانه‌های ساخته شده توسط دولت بود

بسیاری معتقدند که بعد از روی کار آمدن رضاخان، روشنفکران باطرح روشنفکر منور، به حمایت از او پرداخته و زمینه روی کار آمدن یک پادشاه دیکتاتور را فراهم کردند؛ اما برخلاف این ادعا، واقعیت آن است که تمام روشنفکران خواهان روی کار آمدن چنین فردی نبودند و بسیاری از افراد به عواقب به قدرت رسیدن رضاخان نیز پی برده بودند و پیرامون آن هشدار هم می‌دادند.

خودکشی داور و علل آن یکی از موضوعات مرموز و مبهم است که در باب دلایل متعددی ذکر شده است؛ اما یکی از علل این موضوع فشارهایی بود که از سمت رضاشاه متوجه داور بود. این فشارها که ناشی از انتظارات زیاد رضاشاه از داور بود تأثیر زیادی بر روحیه داور داشت و باعث ترس و نگرانی و در نهایت خودکشی او شد.

یکی از راه‌های تقویت پایه‌های دیکتاتوری رضاخان که از همان ابتدای روی کار آمدن او آغاز شده بود، طرح تضعیف دولت و تشکیل دولت‌های پی در پی بود. بر اساس این حربه، گذشته از آنکه دولت‌های مخالف رضاخان کنار می‌رفتند؛ زمینه برای روی کار آمدن دولت‌های موافق او فراهم می‌شد.

در دروه‌ی پهلوی صلاحیت افراد و یا مصالح ملی بر اساس رأی شاه تفسیر و تعبیر می‌شد. به عبارت دیگر معیارهای انتخاب افراد تابعی از میزان وابستگی آنها به دربار محسوب می‌شد.

اوضاع و احوال شهرهای مختلف ایران مقارن با تلاشهای رضاخان برای تغییر سلطنت قاجاریه به سلطنت پهلوی بسیار متفاوت بود. در اصفهان مردم ظاهراً به کلی بی‌علاقه بودند، در مشهد شور و علاقه چندانی برای این واقعه وجود نداشت و مردم تغییر سلطنت را نشانه پیروزی انگلیسی‌ها و شکست روس‌ها تلقی می‌کردند. در تبریز، استقبال سرد بود و مردم می‌گفتند تلگرام‌های خواستار تغییر ...

موضوع شیخ محمره و شکست او از رضاخان، موضوعی کاملا سیاسی است. بدین معنا که رضاخان با چراغ سبز انگلیس با دسیسه این کشور علیه شیخ محمره توانست او را شکست دهد. در واقع آنچه که باعث حذف شیخ محمره شد، نه توانایی سیاسی رضاخان، بلکه سیاست‌های دوپهلوی انگلیس بود

بعد از کودتای سوم اسفند 1299 و قدرت گرفتن رضاخان برای خلع احمدشاه و پایان سلطنت قاجار، نقشه‌هایی توسط انگلستان و با سردمداری رضاخان کشیده شد. در این راستا کم‌کم زمزمه‌های جمهوری‌خواهی در کشور شنیده می‌شد.

حکومت انگلیس از بازیگران فعال در دوره قاجار، همواره ادعا می‌کرد که حامی مشروطه خواهان است. اما این کشور بعد از روی کار آمدن رضاشاه، به حمایت از او پرداخت و در واقع با شناختی که از رضاشاه داشت، کمک کرد تا او را به قدرت برساند