بختیار که خوشبینانه مصمم به حفظ رژیم پهلوی بود، تصور می‌کرد می‌تواند با ممانعت از ورود امام به ایران اعتراضات را سرکوب کند. او حتی در جهت تحقق این هدف، حاضر به ملاقات و مذاکره با امام نیز شد..

در این سند صورت مجلس ارزیابی مامورین گمرک بندر عباس با حضور جم وزیر دربار پهلوی؛ ارزیابی  لوازم رضا شاه پهلوی مشاهده می شود.

روایت استعفای مصدق و روی کار آمدن قوام که به قیام 30 تیر ختم شد، از جمله مصادیقی است که می تواند نقش شاه و توان تصمیم گیری او را نشان دهد. شاهی مردد که از قوام می ترسد، اما نمی تواند کسی دیگر را بر روی کار بیاورد...

روایت استعفای مصدق و روی کار آمدن قوام که به قیام 30 تیر ختم شد، از جمله مصادیقی است که می تواند نقش شاه و توان تصمیم گیری او را نشان دهد. شاهی مردد که از قوام می ترسد، اما نمی تواند کسی دیگر را بر روی کار بیاورد...

در روز ۱۴ آبان ۱۳۵۸ یک روز پس از تسخیر سفارت آمریکا در تهران، دولت موقت به نخست‌وزیری مهندس مهدی بازرگان استعفای خود را تقدیم امام کرد.

در روز ۲۵ شهریور ۱۳۲۰ رضاخان بنیانگذار سلسله پهلوی کمتر از یک ماه پس از اشغال ایران توسط قوای روس و انگلیس، از پادشاهی ایران استعفا داد و سلطنت را به پسرش محمدرضا واگذار کرد.

حضور شریف‌امامی در بالاترین سمت‌های سیاسی، فرهنگی و اقتصادی کشور، جایگاه تشکیلات فراماسونری در تأمین سیاست‌گذاران و مدیران ایران دوره‌ی پهلوی را نشان می‌داد. در واقع در نبود احزاب واقعی و قدرتمند، انجمن‌های ماسونی به تربیت نیروهای داخلی، اما در خدمت قدرت‌های خارجی می‌پرداختند

استعفای دولت بازرگان تقدیم امام شد. ایران قرارداد همکاری با آمریکا را لغو کرد. این موارد تیترهای تاریخی است که در روزنامه کیهان در اوائل انقلاب اسلامی منتشر شده است. موضوعی که به ماجرای تسخیر لانه جاسوسی و بحرانی که کاخ سفید بدان دچار شد مربوط است.

مطلب حاضر به این پرسش‌ها می‌پردازد که آیا کناره‌گیری رضاشاه اجتناب‌ناپذیر بود؟ چه انگیزه‌های روانی، داخلی و بین‌المللی او را به سمت بی‌طرفی در جنگ سوق داد؟ بی‌طرفی او بر چه باورهایی استوار بود؟ و چرا او علاوه بر آنکه روبروی ارتش متفقین نایستاد، کناره‌گیری نمود؟

سوم شهریور، سالروز هجوم متفقین (انگلیس و روسیه) به ایران است.هجومی که به سرعت بسیار شکفت انگیزی موجب اشغال ایران، فرار بسیار مفتضحانه و تامل برانگیز ارتش به اصطلاح قدرتمند رضاخان، اجرا شدن مرحله دیگری از سیاست انگلیس در ایران و فرار بی خطر رضاخان و در نهایت ماموریت یافتن پسرش (محمدرضاخان پهلوی) شد.