استعمارگری، علاوه بر آن که بر وضعیت سیاسی و اقتصادی استعمارگران تاثیراتی را به دنبال داشت، از نظر اجتماعی و بافت جمعیتی نیز منجربه تغییراتی شد. نمونه این تغییرات را میتوان در برخی از شهرهای مهم انگلیس مشاهده کرد.
بعد از شکلگیری جنبش ملیگرا که عمدتاً در بحبوحه جنگ جهانی دوم و پس از آن شکل گرفت، بسیاری از مستعمرات با الهامگیری از منابع مختلف به آن پیوستند. منابع الهام مستعمرات متفاوت از یکدیگر بود؛ اما اکثر آنها صبغه دینی داشت.
در این سند تاریخی مهم گزارش محرمانه سرپرستی لرن سفیر انگلستان به اوستن چمبرلین راجع به اوضاع سیاسی ایران و وضعیت جناح های موجود در آستانه تغییر سلطنت قاجاریه آمده است
زمانی در ایران قحطی وجود نداشت و سبک و سیاق زندگی کشاورزی ایران به گونه ای بود که طی آن مردم به مقدار لازم اقدام به کاشت محصولاتی چون گندم می کردند؛ در حالی که پس از آن و با ورود کشورهای غربی به طور خاص سبک زندگی کشاورزی ایران به سمت کالاهای تجاری چون تریاک رفت...
در تشریح سیاست دولت انگلیس در ایران در 14 آبان سال 1320 شمسی رادیو لندن گفتار جالبی تحت عنوان «خطاب به ملت ایران» پخش نمود. این گفتار یکی از بی پرواترین و صریح ترین اعترافات دولت انگلیس درباره سیاست استعمارگرانه خود در کشور ما است. به قول مصطفی فاتح بهترین سندی است که ثابت می کند انگلستان در روابط خود با ایارن پایبند به قوانین و سنن بین المللی نبوده ...