.رعيت چون آسوده گردد در فكر عزل رئيس و ضابط افتد...اين گروه فرومايه را بايد به خود مشغول كردن كه از رعيتى و گرفتارى فارغ نگردند،والا كار زراعت و فلاحت نقصان يابد و توفير در غله و حاصل ضعيف شود و قحط پديدار آيد،و لشكرى از كار بيفتد و فسادهاى عظيم روى دهد.