سفرنامه‌نویسان اروپایی تأکید داشتند که ایرانیان حتی در دوره‌های بحران و یورش بیگانگان، سنت‌های نیاکان خود را زنده نگاه می‌دارند. همین روحیه سبب می‌شد فاتحان نیز به تدریج با فرهنگ ایرانی همسو شوند و در آن حل کردند
سفرنامه‌نویسان اروپایی نوشته‌اند که ایرانیان از کودکی این هنر را می‌آموختند و در سلام کردن، دیدار، مهمانی و حتی ورود به خانه دیگران، مجموعه‌ای از تعارف‌های دقیق و طولانی را به کار می‌بردند. هر حرکت و کلام، معنایی خاص داشت و نشانه‌ای از ادب و احترام بود
