شهر قم، در دوره قاجار یکی از شهرهای کم‌جمعیت کشور بود که دلیل عمده آن ناشی از شرایط جغرافیایی آن بود. اقلیم قم، گذشته از آنکه موانع و مشکلاتی بر زیست طبیعی انسان ایجاد نموده بود، از نظر اقتصادی مزایا و امکاناتی نیز داشت.

عضدالملک، در این سفرنامه گزارش سفر خود به عتبات عالیات در سال‏1283ق. را، که از سوى ناصرالدین شاه قاجار بدان مامور گشته بود و طى آن همچنین ماموریت داشت، خشت‏هاى طلایى را که نذر همایونى براى گنبد امامان بزرگوار عسکریین(علیهماالسلام) بود، به همراه ببرد، ارائه نموده است..

سالانه تعداد بیشماری زائر از ایران برای زیارت این اماکن مقدس راهی آنجا می‌شدند که این خود منشأ پیامدهای فراوان اجتماعی، اقتصادی و سیاسی برای هر دو جامعه ایران و عثمانی بود

هدف پژوهش حاضر، بررسی جایگاه عتبات عالیات و جایگاه و نحوه تأثیر آن در مناسبات ایران و عثمانی در نیمه دوم قرن نوزدهم است. در این کتاب تلاش می‌شود به یک پرسش اساسی «عناصر تعیین‌کننده در مناسبات سیاسی میان ایران و عثمانی در سرزمین عتبات عالیات چیست؟» پاسخ داده شود