رضا خان از همان ابتدای روی کار آمدن، بسیاری از مخالفان محلی همچون عشایر و سایر سرکردگان را به انحا گوناگون مورد حمله قرار داد. با این حال او هیچ گاه نتوانست در این زمینه موفقیت کامل حاصل کند.

مجلس به دلیل بعد استبدادی حکومت، عملا هیچ اختیاری در برابر رضاشاه نداشت. با این حال بعد از تصفیه مخالفان رضاشاه، مجلس نیز ماهیتی ضدملی پیدا کرد و به ابزاری فرمایشی جهت برآوردن منویات حکومت تبدیل شد.