آمریکا بعد از سقوط حکومت پهلوی و شکل‌گیری حکومت جمهوری اسلامی ایران، به اشکال مختلف تلاش کرد روابط سیاسی خود با حکومت جدید را حفظ کند. اما در نهایت، به روابط خود با ایران پایان داد. این موضوع تحت تاثیر عوامل مختلفی روی داد که موضوع گروگان‌گیری مهمترین آن بود.

نخست وزیر دولتی که نفت را ملی اعلام کرد طی نطقی ضمن رد صلاحیت شورای امنیت برای رسیدگی به این مسئله، مظالم شرکت نفت جنوب (وابسته به انگلیس) و تجاوزات عمال آن شرکت در امور داخلی ایران و محروم ساختن ملت ایران از حداقل زندگی و هم چنین آمال و آرزوی مردم کشور ما را در نیل به استقلال کامل سیاسی و اقتصادی به سمع شورای امنیت رسانید.

اشرف پهلوی در جریان کودتای ٢٨ مرداد 1332، نقش پیک محرمانه ای را ایفاء نمود تا از طریق آن مقامات امریکایی و انگلیسی محمدرضا پهلوی را در جریان تصمیم امریکا و انگلیس برای طراحی و عملیاتی نمودن کودتا علیه دولت مصدق بگذارند.

رهبر معظم انقلاب در روزهای مذاکرات هسته ای و پس از توافق ایران و کشورهای گروه 1+5 بر برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) بارها در زمینه نقشه راه جمهوری اسلامی ایران در سیاست خارجی به ویژه در پرونده هسته ای با مردم سخن گفتند و با ترسیم خطوط قرمز این مذاکرات، مسیر حرکت را برای دیپلمات های کشور مشخص ساختند.