گروه طالبان با پشتیبانی آشکار و پنهان پاکستان زیر شعار خوشایند صلح و امنیت، رفع پاتک‌ها و محلات باج‌گیری، خلع سلاح عمومی و ... توانست پایتخت را متصرف شود و مردم خسته ازجنگ‌های فرسایشی پنج ساله میان گروه های جهادی را امیدوار سازند.  

رهبران احزاب اسلامگرا، که در اواسط دهۀ 1970 به پاکستان گریخته بودند، با استفاده از فرصتی که اعلام جهاد پیش آورده بود، مدعی رهبری جنبش مقاومت شدند. داوودخان با تصفیۀ افراد آنها این احزاب را سخت ضعیف ساخته بود و تماسهای حکومت پاکستان با آنان به منظور تضمین اهداف خاصی صورت می‌گرفت که با منافع کشور ارتباط داشت و در قبال حمایت از آنها، به آن دست می‌یافت....