گرچه بعد از کودتای 1332 احزاب کاملاً یکدست بوده و تحت کنترل حکومت قرار گرفتند؛ اما در سال 1342 این آرایش به دلایل مختلف برهم خورد. یکی از دلایل این موضوع وجود گروه‌های به ظاهر رقیب بود که جایگاهی در عرصه سیاسی ایران نداشتند.

بسیاری از نهادهای وابسته به رژیم پهلوی فاسد بوده و از نظر عملکرد اقتصادی محلی برای فسادهای کلان اقتصادی محسوب می‌شدند. سطح فساد در این نهادها گاه به اندازه‌ای بود که افراد وابسته به شاه و یا نزدیکان او نیز از عضویت در آن سازمان‌ها سرافکنده بودند