فرح دیبا در خانواده متوسطی به دنیا آمده بود و هنگام تحصیل در پاریس از نظر تامین هزینه تحصیل و اقامت خود در پاریس در مضیقه بود. فرح تحت شرایط محیط زندگی خود و در اوج افکار و عقاید کمونیستی در فرانسه آن روزگار، گرایشهای چپی پیدا نمود و به طوریکه احسان طبری از رهبران حزب توده بعدها در کتاب کژراهه خود نوشت . . .

انگلیسی‌ها بر این باور بودند که بهترین چیزی که توانایی مهار کمونیسم را در ایران دارد تقویت قدرت شاه است

یکی از زمینه‌های فعالیت سیاسی شاپور ریپورتر، همکاری با شبکه ملبورن بود. این شبکه وظایف متعددی داشت که مهمترین آن ایجاد ترس و وحشت در میان مردم نسبت به کمونیسم بود. شبکه ملبورن با همکاری اعضای خود از جمله شاپور، این هدف را به روش‌های متعددی انجام می‌داد.

پس از کودتای سال 1958 توسط عبدالکریم قاسم و اعلام جمهوری در عراق، روابط دو کشور وارد مرحله‌ای از رقابت‌های جدی شد. این رقابت‌ها بین سال‌های (1968 ـ 1958)، به‌ویژه پس از کودتاهای حزب بعث (1968 ـ 1963) به‌شدت بحرانی گردید و حالت خصمانه به خود گرفت.5 در این دوره، سیاست خارجی ایران تحت تأثیر عواملی قرار گرفتند..

اصلاحات ارضی تماما اهدافی سیاسی داشت و آن حفظ حکومت پهلوی در جناح سرمایه داری غرب و جلوگیری از هرگونه انقلاب و حرکت آن به سوی کمونیسم بود و گویی غیر از این به مسئله دیگری توجه نمی شد. از همین رو بود که با وقوع اصلاحات ارضی تولیدات کشاورزی ایران به حداقل ممکن رسید . . .

انگلیسی ها به ذات همیشه با کمونیسم مشکل و مسئله داشته اند. چرا که این رویکرد و مکتب فکری به نوع ضد نظام سرمایه داری بوده است که انگلیسی ها در پاگیری و گسترش آن نقش عمده را دارا بوده اند. با همه این احوال آن زمان که آلمان فاشیستی به عنوان خطر شماره یک دنیا تلقی شد، انگلیسی ها ابایی از همراهی با کمونیسم بر علیه فاشیسم نداشتند . . .

رضا خان در آغازین ایام قدرت گرفتن به گونه ای شعار می داد که بسیاری حتی دولت شوروی نیز مجذوب او شده بودند. سیاست حمایتی از او اما دیری نپایید و با مشخص شدن مشی دیکتاوری وی بسیاری از کشورها از او قطع امید کردند. نوسنده کتاب «گذشته چراغ راه آینده» درباره این یاس و امید شوروی در قبال رضا خان می نویسد . . .

ایرانیان به ذات نمی توانستند به سوی روس های کمونیست و حکومت کمونیستی شوروی گرایش یابند. دلیل این امر نیز حضور مذهب در زندگی خصوصی و اجتماعی ایرانیان بود. اما روس ها نیز آرام ننشسته بودند. آنان در تلاش بودند تا مردم را باورهای فکری خود همراه کنند و در ایران راستا برنامه های متنوعی را تدارک دیده بودند . . .

حزب توده را می توان سازماندهی شده ترین حزب تاریخ معاصر ایران دانست. حزبی که در حوزه های مختلف و من جمله جذب جوانان و زنان و کادرسازی فعال بود. با همه این احوال به دلیل ماهیت دینی و مذهبی جامعه ایرانی و حضور پر رنگ روحانیت، این حزب تنها توان جذب طیف خاص و محدودی از مردم را داشت. برخلاف این واقعیت، انگلستان در جریان ماجرای ملی شدن صنعت نفت و برای راضی ...

اولین فرستاده‌های لنین رهبر انقلاب اکتبر روسیه و بنیانگذار اتحاد جماهر شوروی به تهران سرگذشت تلخی داشتند. لنین بلافاصله پس از استقرار حکومت بلشویکی تمایل خود را به الغای کلیه‌ی حقوق و امتیازات روسیه‌ی تزاری در ایران و سایر نقاط جهان اعلام نمود و در 19 دسامبر 1917 دولت شوروی «اسدخان اسدبهادر» کاردار ایران در پتروگراد پیشنهاد کرد مذاکره در مورد تخلیه‌ی ...

گورباچف ۱۲-۱۰ سال بعداز نامه معروف امام خمینی(ره)، خطاب به خبرنگارى که به ملاقاتش رفته بود، گفته بود: افسوس مى خورم و اى کاش آن روز از نامه امام(ره) درک بهترى داشتم تا شوروى به این روز نمى افتاد.

در اولین روز سال 1989 میلادی ـ 11 دی 1367 ـ نامه معروف و تاریخی امام خمینی خطاب به میخائیل گورباچف آخرین رییس جمهور شوروی انتشار و توسط هیئتی مرکب از آیت‌الله جوادی آملی، محمدجواد لاریجانی و خانم مرضیه حدیده‌چی‌ دباغ در 13دی 1367در مسکو به گورباچف تحویل داده شد.

کیبوتص نوعی «دهکده اشتراکی» است که ریشه در صهیونیزم و سوسیالیزم دارد. هم‌اکنون در کشور اسرائیل در حدود ۲۵۰ کیبوتص و بیش از ۴۵۰ موشاو وجود دارد.در کیبوتص، هر کسی به اندازه توان خود کار می‌کند و به اندازه نیازش از درآمد عمومی استفاده می‌کند. همه چیز کیبوتص، مال همه اهالی آن جامعه است و در عین حال، مال هیچ‌یک از آنان نیست.

جشن و شادمانی شهروندان برلین غربی پس از بازگشایی دروازه براندنبورگ در 9 نوامبر 1989

در مهرماه 1320 حزب توده با شعار حمایت از مرام کمونیستی و با حضور فعالان چپ‌گرا تشکیل شد. این تشکل در چند دهه همواره به عنوان یک جریان مخالف شناخته می‌‌شود و از سیاست‌های همسایه سابق شمالی حمایت می‌‌کرد. در گزارشی که خواهید خواند شرحی گذرا از تلاش‌های نافرجام این حزب ارائه شده است.

در کنگره دوم حزب کمونیست، معروف به «کنگره ارومیه (که در واقع در شهر رستوف تشکیل شد) سخنگویی و رهبری حزب، برحسب محیط مکانی، به چند قسمت تقسیم شد: سخنگوی حزب، نیک‌بین، در روسیه مقیم بود و مرتضی علوی (مدیر مجله پیکار) در آلمان فعالیت داشت و پیشه‌وری که در تهران کار می‌کرد.