چون روز ۳۰ نوامبر ۱۹۴۳ [۶ آذر] یعنی آخرین روز برگزاری کنفرانس سران در تهران با سالروز تولد وینستون چرچیل مصادف بود، او تصمیم گرفت به مناسبت روز تولدش به میهمانی شام به افتخار پرزیدنت روزولت و مارشال استالین در سفارت انگلیس ترتیب دهد..

بعد از سقوط حکومت رضاشاه و مقارن با ماه‌های پایانی جنگ جهانی دوم کنفرانسی در تهران با همین عنوان تشکیل شد که در آن بر استقلال سیاسی ایران تأکید شد. اما علیرغم آنکه مفاد اعلامیه این کنفرانس با تأئید قدرت‌های بزرگ همراه بود، عملاً مطابق با اعلامیه پیش نرفت.

محمدرضا پهلوی بعد از آنکه قدرت را به دست گرفت از نظر سیاسی، بسیار خام و ضعیف بود. او کوچکترین دستاوردی را نیز برای خود بزرگ جلوه داده و آن را گامی بزرگ می‌دانست. از سویی وی به دلیل همین نوع ضعف، نزدیکی به قدرت‌های بزرگ را دستاوری بزرگ برای خود تلقی می‌کرد.

برخلاف آنچه به ظاهر به نظر می رسد، روابط انگلستان و ایالات متحده همیشه نیز خوب نبوده است. از جمله اختلافاتی که آنان در زمان جنگ جهانی دوم در ایران داشتند. اگرچه این اختلافات کوچک بود، اما ایرانیان از انگلستان منزجر را به ایالات متحده امیدوار می کرد؛ امیدی که در کودتای 28 مرداد 1332 به یاس تبدیل شد. یکی از اختلافهای انگلیس و آمریکا در ایران مربوط به ...