با کنارهگیری رضاشاه در شهریور ۱۳۲۰، محمدرضا پهلوی جوان و بیتجربه با حمایت قدرتهای اشغالگر (شوروی، انگلیس و آمریکا) به قدرت رسید. ناتوانی وی در اداره کشور، ایران را به صحنه رقابت این قدرتها تبدیل کرد و عملاً امور کشور به دست سفارتخانههای خارجی سپرده شد. ضعف شخصیت و عدم تجربه شاه جوان، خلأ قدرت اساسی را در ایران ایجاد و زمینه نفوذ بیگانگان را فراهم آورد.