نقل کرده اند که روزی یکی از اشراف زادگان اروپائی در این باب از شاه قاجار سوال می کند و جویای علت می شود که چرا زنان چاق در دید او زیباترند و شاه قاجار در پاسخ می گوید:شما به هنگام مراجعه به قصابی گوشت می ستانید یا استخوان!؟



 حتماً تا به حال تصاویر زیادی را از زنان دوره قاجار بویژه دوره ناصری دیدهاید و شاید این سوال برای شما هم پیش آمده باشد که چرا آن زنان تا این حد چاق و فربه بودهاند. یکی از دلایلش علاقه مردان به زنان چاق بوده زیرا آنها زنانه فربه را بسیار دوست می داشتند!
طایفه قاجار، آخرین سلسه ترک تبار حاکم بر ایران بودند که حکومت آنها به دست رضا خان پهلوی برانداخته شد. در زمان قاجار نیز مانند سایر طوایف ترک زمامدار حکومت ایران، چاقی یکی از ملاکهای زیبایی و دلربایی زن به شمار میرفت! البته این مسئله در زمان قاجار به اوج خود رسید و مردان قاجار بیش از سایر سلسلههای ترک به این موضوع اهمیت میدادند.
 
حتماً تا به حال تصاویر زیادی را از زنان دوره قاجار بویژه دوره ناصری دیدهاید و شاید این سوال برای شما هم پیش آمده باشد که چرا آن زنان تا این حد چاق و فربه بودهاند. یکی از دلایلش علاقه مردان به زنان چاق بوده زیرا آنها زنانه فربه را بسیار دوست می داشتند!
طایفه قاجار، آخرین سلسه ترک تبار حاکم بر ایران بودند که حکومت آنها به دست رضا خان پهلوی برانداخته شد. در زمان قاجار نیز مانند سایر طوایف ترک زمامدار حکومت ایران، چاقی یکی از ملاکهای زیبایی و دلربایی زن به شمار میرفت! البته این مسئله در زمان قاجار به اوج خود رسید و مردان قاجار بیش از سایر سلسلههای ترک به این موضوع اهمیت میدادند. 
 
 در زمانهای قدیم (پیش از رنسانس) چاقی در کشورهای غربی نشان از ثروت و مکنت بود و این طور تلقی میشد که افراد چاق است، توانایی خوب خوردن و چاق شدن را به واسطه ثروتمندی، دارند. این مسئله تا جایی در میان طبقه اشراف غرب حائز اهمیت بود که حکام و ثروتمندان پس از صرف غذا به عمد (مثلا با بردن انگشت به حلق) کل غذای خورده شده را برمیگردانند تا معده خالی شود و از نو به خوردن بپردازند! در مقابل فقرا، هیکلهایی نحیف و لاغر داشتند که ناشی از عدم بضاعت مالی و صرف غذای مناسب تلقی میشد اما چاقی در میان قاجاریان، نوعی زیبایی برای زنان به شمار میرفت. چنان که با دقت در عکسهای به جا مانده از آن دوره درمییابیم، تعداد زنان چاق بسیار بیشتر از مردان فربه بوده است.
  
در زمانهای قدیم (پیش از رنسانس) چاقی در کشورهای غربی نشان از ثروت و مکنت بود و این طور تلقی میشد که افراد چاق است، توانایی خوب خوردن و چاق شدن را به واسطه ثروتمندی، دارند. این مسئله تا جایی در میان طبقه اشراف غرب حائز اهمیت بود که حکام و ثروتمندان پس از صرف غذا به عمد (مثلا با بردن انگشت به حلق) کل غذای خورده شده را برمیگردانند تا معده خالی شود و از نو به خوردن بپردازند! در مقابل فقرا، هیکلهایی نحیف و لاغر داشتند که ناشی از عدم بضاعت مالی و صرف غذای مناسب تلقی میشد اما چاقی در میان قاجاریان، نوعی زیبایی برای زنان به شمار میرفت. چنان که با دقت در عکسهای به جا مانده از آن دوره درمییابیم، تعداد زنان چاق بسیار بیشتر از مردان فربه بوده است. 
 
