چگونگی شکار توسط امرا و بزرگان همراه شاه

امرا و بزرگان جز گروه‌هایی بودند که اجازه شکار کردن همراه شاهان صفوی را داشتند. اما شکار امرا و بزرگان تنها با اجازه شاهان و تحت شرایط خاصی صورت می‌گرفت. در واقع شاهان صفوی از امرا و بزرگان برای سهولت شکار استفاده می‌کردند. همراه بردن سگ‌های شکاری نیز جهت شکار آسان صورت می‌گرفت:

«وقتی که شاه به اتفاق زن‌هایش به شکار می‌رود و به تفریح می‌پردازد گاهی امرا و بزرگان دربار نیز دورشاه جمع می‌شوند. باین ترتیب که امرا دور از محلی که زن‌ها در آنجا هستند در نقطه‌ای که دیده نشوند مستقر می‌گردند‌،‌ شاه به امرا و بزرگان در بار اجازه می‌دهد که در حضور شاه به شکار بپردازند وقتی امرا افتخار آنرا دارند که در التزام رکاب شاه شکار کنند شاه به اتفاق آنان حیوانات بزرگ و درنده را دنبال کند‌.‌ به دستورشاه سگ‌های شکاری را برای شکار خرگوش‌ها ر‌ها می‌کنند و پلنگ‌های تربیت شده را برای شکار بز‌ها و گوزن‌های ماده و گرگ‌ها و خوك‌‌ها ر‌ها می‌کنند ولی تمام این حیواناتی را که سگ‌های شکاری و پلنگ‌‌ها می‌گیرند به خود سگ‌ها و پلنگ‌ها می‌دهند و گوشت آن‌ها را نمی‌خورند، گوشت بزکوهی و گوزن ماده را که ایرانیان بسیار دوست می‌دارند و آنرا با کمال رغبت می‌خورند..»

منبع: نیکلاس سانسون، سفرنامه سانسون، ترجمه تقی تفضلی، تهران، بی‌نا، 1346، صص 127- 129