روابط ایران و اسرائیل در دهه‌های 1320و 1330

مردم ایران همواره نگاه خصمانه‌ای به کشور اسرائیل داشتند و این حکومت را غاصب می‌دانستند. از این رو به موضوع ارتباط با اسرائیل، نگاه بدبینانه‌ای داشتند. اما علیرغم این نگاه، رابطه با اسرائیل در دوره حکومت پهلوی دوم به صورت پنهانی گسترش یافت:
«پیوند‌های گسترده‌‌‌‌‌ میان ایران و آمریکا در این دوره دولت ایران را به سمت بهبود روابط با اسرائیل کشاند. روابط‌‌‌‌‌ میان ایران و اسرائیل از اواخر دهه ۲۰ به صورت شناسایی دو فاکتور (موقت و غیر رسمی) آغاز و بعد‌ها توسط دولت مصدق قطع شد. پس از کودتای ۲۸ مرداد مجدداً روابط دو کشور در سطحی گسترده و پنهان دنبال شد با آشکار شدن روابط، مخالفان سیاسی رژیم شاه و دولت را مورد نکوهش قرار دادند بسیاری از ایرانیان با مردم فلسطین در زمینه ضدامپریالیستی و یاپان اسلامی، ابراز همدردی می‌کردند؛ از این رو، از تمایل شاه به حفظ روابط نزدیک با اسرائیل به شدت منزجر بودند. افزون بر این، با گسترش روابط آمریکا و اسرائیل، بسیاری از ایرانیان روابط ایران و اسرائیل را بیش از پیش نشانگر نفوذ امپریالیسم آمریکا در ایران به حساب آوردند.»

منبع: علیرضا زهیری، عصر پهلوی به روایت اسناد ساواک، تهران، دفتر نشر و پخش معارف، 1379، ص 343