سندی محرمانه از سازمان اطلاعات و امنیت کشور (ساواک) در سال ۱۳۵۱، سوءاستفاده مالی گستردهای را توسط «غلامرضا نیکپی»، شهردار وقت، افشا میکند. بر اساس این گزارش، نیکپی با هدایت مستقیم مأموران اداره امانی شهرداری، بیش از یک میلیون تومان از بودجه عمومی شهر را صرف اجرای پروژهای شخصی نموده است: انتقال یک نهر آب عمومی به فاصله تقریبی یک کیلومتر برای آبرسانی به باغ شخصی پدرش. این اقدام نه تنها نمونهای از رانتخواری در دوران پهلوی است، بلکه حجم قابل توجه دلاری آن در آن زمان، ابعاد فساد گسترده در مدیریت شهری را نشان میدهد.