به شهادت بسیاری از مورخان یکی از درخشان ترین اقدامات امیرکبیر را باید سرکوب فتنه باب دانست. در این سرکوب که در نتیجه اش بسیاری از چهره های سرشناش بابی و بهائی اعدام شده اند زرین تاج یا همان قره العین زن زیباروی بابی نیز در خفا اعدام شد. برخی معتقدند امیرنظام بنا به برخی مصالح مملکتی در اسرع وقت این زن مفسد را اعدام نمود.

در این سند تاریخی صورت کادوهای اهدایی محمدرضا شاه، فرح پهلوی به افراد لبنانی ، دائودا جاوارا رئیس جمهور گامبیا ، کارلوس آندرپرز رئیس جمهور ونزوئلا ، سلطان قابوس بن سعید سلطان عمان مشاهده می شود.

در زمان ناصرالدین شاه قاجار (به سال 1307 قمری) نخستین تالار نمایش که گنجایش 250 تفر تماشاچی داشت در محل کنونی دبیرستان دارالفنون به وجود آمد . . .

آن زمان اعلام کردند کسی حق ندارد قبل از طلوع آفتاب و پیش از ساعت بیدار باش برای نماز بلند شود و این کار رژیم؛ یعنی جلوگیری از خواندن نماز، برای ما خیلی سخت بود. بچه ها بر آن شدند جلو این قضیه بایستند . آنها صبحها پیش از اذان بیدار می شدند و وضو می گرفتند و پس از اذان صبح نمازشان را می خواندند . . . .

در دوران پهلوی، فرهنگ و شخصیت ضد توسعه حتی در میان نخبگان متجدد نیز رواج داشت و در مقاطعی مانند تشکیل حکومت ملی مصدق که بخشی از طبقه متوسط جدید و تجدد طلبان وارد حلقه نخبگان حاکم شدند نیز ویژگیهای شخصیتی ضد توسعه در رفتار آنان دیده می شود.

حاجى خلیل خان قزوینى ملک التجار که به همراهى سرجان ملکم با نامه‌هاى فتحعلى شاه عازم هندوستان شده بود،مأموریت داشت که پس از ملاقات با فرمانفرماى کل هندوستان براى انجام سفارت خویش به لندن برود.وقتى وارد بمبئى شد،کارگزاران انگلیس از او به گرمى پذیرایى کردند و براى آنکه سفیر ایران از آسیب و صدمه‌هاى احتمالى محفوظ باشد،قریب 200 تن سرباز بومى هند را به نگهبانى ...

سیاست استعمارى انگلستان در هند و آسیاى جنوبى چنان اقتضا مى‌کرد که با دول مجاور هندوستان،مخصوصا ایران که از لحاظ موقعیت جغرافیایى و دست داشتن به معابر هندوستان و عظمت و قدرتى که در خاورمیانه داشت و بیش از سایر کشورها مورد توجه انگلستان بود،روابط دوستى برقرار سازد . . .

پس از اختلافاتی که میان دکتر مصدق و آیت الله کاشانی افتاد، روابط این دو رهبر بزرگ نهضت ملی شدن نفت تیره شد؛ تا آنجا که در آستانه کودتا شکاف گسترده ای میان این دو نفر افتاده بود. با این حال در روزهای منتهی به کودتا، آیت الله کاشانی به نوبه خود نامه ای به دکتر مصدق نوشت و ضمن هوشیاری او نسبت به کودتا، نوشته ای را برای قضاوت آیندگان به یادگار گذاشت . ...

اگر بپذیریم که امام خمینی در نجف مبانی تئوریک انقلاب فراهم کرد، ایشان در فرانسه به جنگ رسانه ای با حکومت پهلوی رفت. از این رو بود که جایگاه مبارزات فرانسه را باید بسیار برجسته کرد.

رژیم پهلوی با آنکه به خوبی آگاه بود اسلام حربه و ابزاری جهت سرپوش گذاشتن سازمان در برخی از فعالیتهای حزبی است؛ اما درصدد بود با اطلاق و یا به کارگیری اصطلاح «مارکسیسم اسلامی» وجهه و چهره اسلام را نزد مردم مخدوش نماید.

انقلاب اسلامی در سال 1357 اوج گرفت. اما آغاز آن به ماه ها و سال های قبل باز می گشت. یکی از صحنه هایی که بسیار تکرار شده است و بارها در قاب فیلم دیده می شود و از جمله صحنه هایی است که آغازی بر پایان حکومت پهلوی بود، اولین دیدار او با کارتر در آمریکا بود. دیداری با اشک و گاز اشک آور

چنانکه از سفرنامه های ناصرالدین شاه و مظفرالدین شاه به اروپا بر می آید در تمام مدت شام که پادشاهان و هیات همراهشان به خوردن مشغول بودند؛ ارکستر درباری با نواهای دل انگیز برای آنان نوا سر می دادنند . . .

در دو ماه محرم و صفر تهران عزاخانه حقیقی بود. از هیچ نقطه و به هیچ بهانه صدای ساز و آواز بر نمی خاست و مجلس سروری برپا نمی شد؛ مگر سلام تحویل که در دو ماه مزبور با تمام کیفیت منعقد می گردید.

ناصرالدین شاه آنچنان که از برخی دستاوردهای وارداتی غرب می هراسید، برخی دیگر را بسیار با علاقه دنبال می کرد. از جمله آنکه به شدت از گسترش روزنامه های آزاد بیمناک بود و می ترسید آنها اساس سلطنتش را بر هم زنند.

او معتقد بود: ... به بعضی موضوعات اطلاع کامل نداشتن و در عرض پنج دقیقه ای برخاستن و نشستن این طریق وضع قانون قانون مملکت نیست...

بر اساس منابع تاریخی برگزاری اولین‌ کارناوال‌ها در ایران به سال ۱۳۱۱ و دوران رضاشاه برمی‌گردد. در سال ۱۳۱۱ خورشیدی حداقل دو کارناوال شادی در ایران برگزار شد که از آن‌ها تعداد معدودی عکس به جا مانده است.

در ایران عصر پهلوی دوری و نزدیکی به شاه و خاندان او می توانست جایگاه فرد را دچار تحول کند. اگر کسی به هر دلیلی به این موهبت دست می یافت که بتواند به خاندان پهلوی نزدیک شود می توانست از یک فقیر به بالاترین سمت ها و ثروت ها دست یابد. همچنان که احمد خیامی از کارواش داری به موسس ایران ناسیونال تبدیل شد . . .

مدت زمانی طولانی در ایران وقتی سخن از روابط خارجی به میان می آمد تنها راهکاری که به ذهن می آمد سیاست موازنه مثبت بود؛ در عمل نیز این سیاست در مدت طولانی در عهد قاجار به اجرا درآمد. کم کم اما کسانی آمدند و ایده های دیگری را برای سیاست خارجی به میان کشیدند. از جمله این افراد سیدحسن مدرس بود.

از عهد عباس میرزا که ایرانیان با مسئله تجدد مواجه شدند، تلاش ها برای درک و فهم آنا ادامه داشته و دارد. آنچه در آثار عصر قجری می بینیم، نوعی نگرش سطحی به تجدد و تجددطلبی است. گویی آنها آنچه به واقع در غرب گذشته بود و مسیری که غرب طی کرده بود را نمی توانستند دریابند . . .

درعصر قاجار رسم بر این بوده است که در خیابانهای تهران زنان از یک طرف و مردان از طرف دیگر عبور کنند. گاهی فریاد آمرانه ماموران نظمیه به گوش می رسید که می گفت . . .