دهکده جهانی یا دهکده استعماری

استفن تالبوت، نویسنده آمریکایی هشدار می‌دهد که جهانی‌سازی روابط انسانی، بدون وجود شالوده‌های عمیق فرهنگی و انسانی، می‌تواند به تکرار فجایع دوران استعمار در مستعمرات سابق منجر شود:

«اگر ما سیاره سیم کشی شده خود را «دهکده جهانی» بخوانیم، این نام گذاری به همان اندازه معنی دار است که آن را فروشگاههای جهانی شرکتهای چند ملیتی بنامیم به همین صورت، شما می توانید معانی زیاد دیگری را هم فقط به نخستین کلمه عبارت بالا ضمیمه کنید. در هر حال تقریباً همه بار مفهومی دهکده جهانی با کلمه دوم آن نمودار می شود. از آنجا که تنها تعداد بسیار اندکی از ما تجربه های مستقیمی از فرهنگ سنتی روستایی داریم هر کس از اینکه ما در مورد این فرهنگ صحبت میکنیم، دچار شگفتی می شود. هیچ کس شکی ندارد که سیم کشی کردن جهان از الزامات تجارت است. دهکده جهانی در نخستین ارزیابی عبارت است از فروشگاههای جهانی که به جای آرامش روستایی فقط به سرگشتگی بشری می افزاید؛ زیرا الگوهای جامعه ای که ما درون شرکت هایمان ساخته ایم زیاد به روستا شباهت ندارد... در این جوامع هم یک روستایی بی رحمانه با روستایی دیگر رقابت می کند... نیروهای ستیزه جوی قومی فعلی دست کم این درس بدیهی را به ما آموخته اند راههایی وجود دارد که بتوان انسان های متفاوت را گردهم آورد مانند ایجاد مؤسسات مشترک یک نقدینگی مشترک برای مبادلات فرهنگی، اهداف و تعهدات مشترک در عرصه جهانی این در حالی است که هنوز پل زدن میان این شکافهای جهنمی که بین انسان و انسانیت فرد فاصله می اندازند با شکست روبه رو میشود منظور ما فقط این نیست که تجربه شوروی و استعمار افریقا شکست خورده است. این دو پدیده در بسیاری از نمودهای ملایم خود اقداماتی هم انجام داده اند. علاوه بر آن، این دو پدیده، اطفال زودرس موجود عظیم الجثه ای بودند که سوء تفاهم ها و ستیزه های آینده را به وجود آوردند.»

استفن تالبوت ، استعمار مدرن: جهانی شدن یا جهانی سازی؛ آثار و پیامدها، زیر نظر داود رجبی نیا، قم، مرکز پژوهش‌های اسلامی صدا و سیما، ۱۳۸۹، ص ۱۶-۱۸.