فساد سیاسی، مالی و اخلاقی اطرافیان شاه به قدری زیاد بود که بسیاری از نهادها و گروه‌های سیاسی و نظامی نیز خود را در ارتکاب انواع فسادها مجاز می‌دانستند. اما شاه بدون توجه به این موضوع نه تنها با فساد اطرافیان خود برخورد نمی‌کرد، بلکه انتقادکنندگان را مورد تنبیه و شماتت قرار می‌داد.

این سند گزارشی است از فسادهای مالی « باقرعاملی» وزیر دادگستری رژیم پهلوی در سال 1344. باقر عاملی از موقعیت خود برای دریافت رشوه‌های کلان استفاده می‌کرد. در سند امروز می‌بینیم که وی در قبال دریافت دو دانگ از زمین‌های «ابوالفتح دولتشاهی» به کرمانشاه رفته و به نفع وی رأی صادر کرده است.

بسیاری از مسئولین حکومت پهلوی که از عمق نارضایتی‌های مردمی آگاه بودند، جرات رویارویی مستقیم با مردم را نداشتند. علاوه بر این آنان برای مصونیت جان خود، محبور بودند همیشه با اسکورت و یا محافظان مخصوص به مکان‌های مختلف رفت و آمد داشته باشند. اما جالب است که بسیاری از این مسئولین علیرغم آگاهی از نارضایتی مردم همچنان به فساد خود ادامه می‌دادند.

نامه مهرداد پهلبد وزير فرهنگ و هنر به اسدالله علم وزير دربار مبني بر لزوم تهيه عكس های رنگی و مناسب از محمدرضا پهلوی و پادشاهان و روسای جمهور كشورهای مختلف جهت بافت قاليچه مزين به تمثال نامبردگان

اسکندر دلدم متولد سال 1325٬ استاد دانشگاه٬ مورخ و مولف و روزنامه نگار معاصر است. دلدم از افراد مورد وثوق دربار پهلوی و نزدیک به مقام های تراز اول کشور در آن دوران، در برخی از کتاب هایش به خاطراتش از دوران همکاری با کاخ سلطنتی اشاره می کند. 

فساد مالی یکی از مهمترین ویژگی‌های حکومت پهلوی و سران آن است. فساد در بخش‌های مختلف و به انحا مختلف صورت می‌گرفت. افراد جهت کسب منافع اقتصادی و ارتقا جایگاه سیاسی خود از هیچ جنایتی دریغ نمی‌کردند.

بازار شایعات در ایران داغ است و از جمله آنها باید از شایعه مربوط به اقدامات رضا قطبی (پسردایی شهبانو) یاد کرد که با بکار گرفتن تمام قدرت خود در صدد است جعفریان را به مقام نخست‌وزیری برساند و البته در این راه از حمایت کامل شهبانو نیز برخوردار است.

حکومت پهلوی، حکومتی تجملاتی محسوب می‌شد. یکی از موارد تجمل‌گرایی حکومت پهلوی، مسافرت‌های تفریحی و تشریفاتی بود که معمولاً با مخارج بیت‌المال تأمین می‌شد و با هزینه‌های بالایی همراه بود. بسیاری از اعضای دربار همچون شمس چنین سفر‌های تشریفاتی را ترتیب می‌دادند و از آن در راستای تفریح شخصی استفاده می‌کردند.

نظام مالیات‌گیری قاجاریان بر اساس مکانیسم‌ها و قوانین یکسانی پایهگذاری شده بود. با این حال در عمل و هنگام دریافت مالیات، این اصل با موانعی روبرو بود. چنانچه برخی از حکام و فرماندهان، از آن تعدی می‌کردند و یا برخی از مناطق بر حسب وضعیت جغرافیایی خود مشمول پرداخت میزان متفاوتی از مالیات می‌شد.

شمس پهلوی در امور مختلف اقتصادی فعالیت داشت و به نوعی انحصار تجارت برخی از کالاها و اشیا گرانقیمت را در دست داشت. برخلاف بعضی از تصورات که آغاز فعالیت شمس را به دوران پهلوی دوم مرتبط می‌داند، واقعیت آن است که شمس فعالیت‌های خود را از دوره رضاشاه آغاز نموده بود.

در رژیم پهلوی، تصدی عناوین و پستهای دولتی یک ابزار مناسبی بود جهت سوء استفاده های مالی و اقتصادی. در این میان حتی مشاغل فرهنگی نیز مستثنی نبودند و مقامات دولتی از طریق چاپ و تکثیر محصولات فرهنگی و هنری مبالغ زیادی به جیب می زدند...

فساد مالی، رشوه‌خواری، رانت‌خواری، بریزوبپاش‌های سلطنتی، سفرهای پُرخرج داخلی و خارجی و... در حالی به امری شایع در خاندان سلطنتی، دربار و حکومت پهلوی دوم مبدل شده بود که اکثریت جامعه‌ی ایران در وضعیت نه چندان مناسب اقتصادی به سر می‌بردند و از امکانات رفاهی چندانی برخوردار نبودند.

وی به‌خاطر خون‌ریزی و کشتار مردم در جریان انقلاب، به‌قدری بدنام بود که فردی نظیر بختیار نیز از همکاری با وی ابا داشت و آن را لطمه‌ای به وجهه‌ی ملی خود می‌دانست، اما برای دستیابی به هدف مشترک، ناگزیر از همکاری با وی شد.

«آرتور میلسپو» خزانه‌دار آمریکایی ایران که توسط دولت رضاشاه به این سمت منصوب شده بود، در سال 1305 هجری شمسی (13 ژوئیة 1926 میلادی) گزارشی از وضعیت فساد مالی در قشون رضاخان منتشر کرد.

این سه شرکت قرار است طی ماه مه 300 فوت مخمل برای روکش صندلیهای کازینویی که در جزیره کیش واقع در خلیج فارس ساخته می‌شود تهیه نمایند. هاردکوود صندلی‌هایی طرح کرده است که در ده نوع ساخته شده و به شکل چادرهای مغربی می‌باشد. روی کاناپه‌ها روکش‌های ابریشمی کشیده می‌شود که میله‌های برنجی آن را نگهداری می‌کند.