علیرغم جایگاه رفیع تبریز به عنوان پایتخت دوم ایران در دوره قاجار، این شهر تا رسیدن به سیمای مدرن شهری، فاصله‌ای بسیار داشت. سفرنامه‌ها و مشاهدات سیاحان، تصویری از کوچه‌های خاکی، خانه‌های ابتدایی و چهره‌ای خاک‌آلود از تبریز ارائه می‌دهند که با شکوه نام آن در تضاد است.
۱
تبریز در آینه سفرنامه‌ها
تبریز، پایتختی بی‌رونق
«تبریز یکی از شهرهای بزرگ ایران است. می‌گویند دارای چهل هزار نفر جمعیت است ولی آنچه من می‌دانم آنست که چندان باعظمت نیست. کوچه‌های پیچ در پیچ سنگ فرش نشده با دیوارهای کوتاه نامساوی از خاك و به رنگ خاك دارد. وقتی وارد این شهر می‌شوید مانند آنست که در یک خاك‌برداری برای ایجاد راه آهن وارد شده باشند. از هرجهت که بروید در اطراف در زیر پای شما همان خاك و همان رنگی یکنواخت را می‌بینید. بهمین دلیل است که از یکی از سر کنسول‌های ما که از وضع تبریز از او پرسیده بودند در پاسخ گفته است: تبریزی وجود ندارد آنچه را باین نام می‌خوانند گودالی است که خاك آنرا از چپ و راست بیرون ریخته اند.»
منبع: الکسیس سولتیکف، مسافرت به ایران، ترجمه محسن صبا، شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، 1365، چاپ دوم، صص 49- 50
cafetarikh.com/news/50092
تگ ها
تمام حقوق محفوظ بوده و استفاده از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع است.